Broszko-kwiat.

Zauważyłam dziwną zależność między poziomem frustracji, a weną twórczą.Okazuje się, że im bardziej przychodzę z pracy zmęczona tym chętniej siadam, wyciszam się i szyję broszki.Całkowicie spontaniczna i tylko szkoda, że znowu w tonacji fioletowej. Nie mniej jednak broszko-kwiat wygląda tak:

Tym wykorzystałam "Smartfon" kolegi i mam nadzieję, że poprawiła się jakość zdjęcia,  no i oczywiście teraz w jakimś lepszym świetle widać te moje zawijaski.

Ponieważ zaopatrzyłam się dzisiaj w nowe sznureczki, to następnym razem będzie coś w tonacji zielonej...no tylko musi mnie ktoś porządnie w pracy wkurzyć..heheheh;-)

Dziękuję Wam kochane za wszystkie te cudowne komentarze...Nie ma jak wsparcie i zrozumienie w dzisiejszych czasach, a tego chyba bardzo mi brakuje.

Pozdrawiam Was ciepło.